Anatomi Penentuan

   Realitinya, terdapat beribu-ribu pelajar yang mencapai perkara seperti ini dalam bidang yang berbeza, dan anda boleh menjadi salah seorang daripada mereka. Tidak ada persoalan bahawa ia memerlukan tumpuan, disiplin, kecekapan dan semangat. Tetapi sebenarnya ia memerlukan kurang bakat mentah daripada yang anda fikirkan. Masyarakat secara amnya terlalu menghargai kepandaian dan tidak menghargai keazaman murni** dan kerja keras.

 **Anatomi Penentuan 

   Ingin memulakan permulaan? DAPATKAN dibiayai oleh wang orang lain 💰 OPM.

 Seperti semua pelabur, kami menghabiskan banyak masa mencuba untuk mempelajari cara meramalkan syarikat permulaan yang akan berjaya. Kami mungkin menghabiskan lebih banyak masa memikirkannya daripada kebanyakan orang, kerana kami melabur paling awal. Ramalan selalunya kita perlu bergantung harap.

 Kami belajar dengan cepat bahawa peramal kejayaan yang paling penting ialah keazaman. Pada mulanya kami fikir ia mungkin kecerdasan. Semua orang suka percaya bahawa itulah yang membuat permulaan berjaya. Ia menjadikan cerita yang lebih baik bahawa syarikat menang kerana pengasasnya sangat bijak. Orang PR dan wartawan yang menyebarkan cerita sebegitu mungkin percaya mereka sendiri. Tetapi walaupun ia sememangnya membantu untuk menjadi pintar, ia bukan faktor penentu. Terdapat ramai orang yang bijak seperti Bill Gates yang tidak mencapai apa-apa.

 Dalam kebanyakan domain, bakat dinilai terlalu tinggi berbanding dengan keazaman—sebahagiannya kerana ia menjadikan cerita yang lebih baik, sebahagiannya kerana memberi alasan kepada penonton untuk menjadi malas, dan sebahagiannya kerana selepas beberapa ketika keazaman mula kelihatan seperti bakat.

 Saya tidak dapat memikirkan mana-mana bidang di mana keazaman terlalu tinggi, tetapi kepentingan relatif keazaman dan bakat mungkin agak berbeza. Bakat mungkin lebih penting dalam jenis kerja yang lebih tulen, dalam erti kata seseorang itu kebanyakannya menyelesaikan satu jenis masalah dan bukannya pelbagai jenis. Saya mengesyaki keazaman tidak akan membawa anda sejauh mana dalam matematik seperti dalam, katakan, jenayah terancang.

 Saya tidak bermaksud untuk mencadangkan dengan perbandingan ini bahawa jenis kerja yang lebih bergantung kepada bakat sentiasa lebih dipuji. Kebanyakan orang akan bersetuju bahawa lebih mengagumkan untuk menjadi mahir dalam matematik daripada menghafal rentetan sifir yang panjang, walaupun yang terakhir lebih bergantung pada keupayaan semula jadi.

   Mungkin satu sebab orang percaya pengasas permulaan menang dengan menjadi lebih bijak ialah kecerdasan lebih penting dalam permulaan teknologi berbanding yang digunakan dalam jenis syarikat terdahulu. Anda mungkin perlu sedikit lebih bijak untuk menguasai carian Internet daripada anda perlu menguasai landasan kereta api atau hotel atau surat khabar. Dan itu mungkin trend yang berterusan. Tetapi walaupun dalam industri berteknologi tinggi tertinggi, kejayaan masih lebih bergantung pada keazaman daripada otak.

 Jika keazaman sangat penting, bolehkah kita mengasingkan komponennya? Adakah beberapa lebih penting daripada yang lain? Adakah terdapat beberapa yang boleh anda tanam?

 Bentuk tekad yang paling mudah adalah kerelaan semata-mata. Apabila anda menginginkan sesuatu, anda mesti memilikinya, tidak kira apa pun.

 Banyak kerelaan mesti wujud sejak lahir, kerana adalah perkara biasa untuk melihat keluarga di mana seorang adik beradik mempunyai lebih banyak daripada yang lain. Keadaan boleh mengubahnya, tetapi pada skala yang tinggi, alam semula jadi kelihatan lebih penting daripada asuhan. Keadaan buruk boleh mematahkan semangat orang yang kuat semangat, tetapi saya rasa tidak banyak yang boleh anda lakukan untuk menjadikan orang yang lemah semangat lebih kuat.

 Walau bagaimanapun, menjadi kuat semangat tidak mencukupi. Anda juga perlu keras pada diri sendiri. Seseorang yang kuat kemahuan tetapi memanjakan diri tidak akan dipanggil berazam. Keazaman membayangkan kerelaan anda diimbangi dengan disiplin.

 Imbangan perkataan itu adalah penting. Semakin anda bersungguh-sungguh, semakin anda perlu berdisiplin. Semakin kuat kemahuan anda, semakin kurang sesiapa pun akan dapat berdebat dengan anda kecuali diri anda sendiri. Dan seseorang harus berhujah dengan anda, kerana setiap orang mempunyai dorongan asas, dan jika anda mempunyai lebih banyak kemahuan daripada disiplin, anda hanya akan menyerah kepada mereka dan berakhir pada tahap maksimum tempatan seperti ketagihan dadah.

 Kita boleh bayangkan kehendak dan disiplin seperti dua jari memerah biji tembikai yang licin. Semakin keras mereka memerah, semakin jauh benih itu terbang, tetapi kedua-duanya mesti memerah sama atau biji itu berputar ke sisi.

   Jika ini benar ia mempunyai implikasi yang menarik, kerana disiplin boleh dipupuk, dan sebenarnya cenderung berbeza-beza dalam perjalanan kehidupan seseorang individu. Jika keazaman adalah hasil daripada kehendak dan disiplin, maka anda boleh menjadi lebih berazam dengan menjadi lebih berdisiplin. [1]

 Satu lagi akibat daripada model benih tembikai ialah semakin anda bersungguh-sungguh, semakin berbahaya jika anda tidak berdisiplin. Nampaknya terdapat banyak contoh untuk mengesahkannya. Dalam beberapa kehidupan orang yang sangat bertenaga, anda melihat sesuatu seperti kepak sayap, di mana mereka bergilir-gilir antara melakukan kerja yang hebat dan tidak melakukan apa-apa. Secara luaran ini akan kelihatan seperti gangguan bipolar.

Model benih tembikai tidak tepat dalam sekurang-kurangnya satu aspek, namun: ia statik. Malah, bahaya ketidakdisiplinan meningkat dengan godaan. Maksudnya, menariknya, keazaman itu cenderung untuk menghakis dirinya sendiri. Jika anda cukup berazam untuk mencapai perkara yang hebat, ini mungkin akan meningkatkan bilangan godaan di sekeliling anda. Melainkan anda menjadi lebih berdisiplin secara proporsional, kerelaan kemudiannya akan mendapat kelebihan, dan pencapaian anda akan kembali kepada min.

 Itulah sebabnya Caesar Shakespeare menganggap lelaki kurus begitu berbahaya. Mereka tidak tergoda oleh kuasa yang kecil.

 Model benih tembikai membayangkan bahawa anda boleh menjadi terlalu berdisiplin. adakah ia Saya fikir mungkin ada orang yang kerelaannya dihancurkan oleh disiplin yang berlebihan, dan siapa yang akan mencapai lebih banyak jika mereka tidak begitu keras terhadap diri mereka sendiri. Satu sebab yang muda kadang-kadang berjaya di mana yang tua gagal adalah kerana mereka tidak menyedari betapa tidak cekapnya mereka. Ini membolehkan mereka melakukan sejenis perbelanjaan defisit. Apabila mereka mula bekerja pada sesuatu, mereka melebih-lebihkan pencapaian mereka. Tetapi itu memberi mereka keyakinan untuk terus bekerja, dan prestasi mereka bertambah baik. Sedangkan seseorang yang bermata lebih jelas akan melihat ketidakcekapan awal mereka untuk apa itu, dan mungkin tidak digalakkan untuk meneruskan.

 Terdapat satu lagi komponen utama keazaman: cita-cita. Jika kesungguhan dan disiplin adalah yang membawa anda ke destinasi anda, cita-cita adalah cara anda memilihnya.

 Saya tidak tahu sama ada betul untuk mengatakan bahawa cita-cita adalah komponen keazaman, tetapi ia tidak sepenuhnya ortogonal*. Nampaknya salah nama jika seseorang berkata mereka sangat bertekad untuk melakukan sesuatu yang mudah. (*Ortogonal: Dalam Geometri ia bermaksud pada sudut tegak, 90°, hingga. ⊾ Serenjang.) 

 Dan nasib baik cita-cita nampaknya agak mudah dibentuk; terdapat banyak yang boleh anda lakukan untuk meningkatkannya. Kebanyakan orang tidak tahu betapa bercita-cita tinggi, terutamanya ketika mereka masih muda. Mereka tidak tahu apa yang sukar, atau apa yang mereka mampu. Dan masalah ini diburukkan lagi dengan mempunyai beberapa rakan sebaya. Orang yang bercita-cita tinggi adalah jarang, jadi jika semua orang bercampur secara rawak, kerana mereka cenderung menjadi awal dalam kehidupan orang, maka mereka yang bercita-cita tinggi tidak akan mempunyai ramai rakan sebaya yang bercita-cita tinggi. Apabila anda mengambil orang seperti ini dan meletakkan mereka bersama orang lain yang bercita-cita tinggi, mereka mekar seperti tumbuhan yang mati diberi air. Mungkin kebanyakan orang yang bercita-cita tinggi kebuluran untuk jenis galakan yang mereka akan dapat daripada rakan sebaya yang bercita-cita tinggi, tidak kira umur mereka. [2]

 Pencapaian juga cenderung untuk meningkatkan cita-cita anda. Dengan setiap langkah anda mendapat keyakinan untuk meregangkan lebih jauh pada masa akan datang.

 Jadi di sini secara ringkasnya ialah bagaimana keazaman nampaknya berfungsi: ia terdiri daripada kerelaan yang seimbang dengan disiplin, yang ditujukan oleh cita-cita. Dan mujurlah sekurang-kurangnya dua daripada tiga sifat ini dapat dipupuk. Anda mungkin boleh meningkatkan sedikit kekuatan kehendak anda; anda pasti boleh belajar disiplin diri; dan hampir semua orang boleh dikatakan kekurangan zat apabila bercakap tentang cita-cita.

 Saya rasa saya lebih memahami keazaman sekarang. Tetapi hanya sedikit: kerelaan, disiplin, dan cita-cita adalah semua konsep yang hampir sama rumitnya dengan keazaman. [3]

 Perhatikan juga bahawa keazaman dan bakat bukanlah keseluruhan cerita. Terdapat faktor ketiga dalam pencapaian: sejauh mana anda menyukai kerja itu. Jika anda benar-benar suka bekerja pada sesuatu, anda tidak memerlukan keazaman untuk memandu anda; itu yang anda akan lakukan pula. Tetapi kebanyakan jenis kerja mempunyai aspek yang tidak disukai oleh seseorang, kerana kebanyakan jenis kerja terdiri daripada melakukan sesuatu untuk orang lain, dan sangat tidak mungkin tugas yang dikenakan oleh keperluan mereka akan berlaku untuk sejajar dengan apa yang anda mahu lakukan.

 Sesungguhnya, jika anda ingin mencipta kekayaan yang paling banyak, cara untuk melakukannya ialah dengan memberi lebih tumpuan kepada keperluan mereka daripada minat anda, dan ubahlah perbezaan itu dengan keazaman.

 Nota

 [1] Secara longgar. Apa yang saya dakwa dengan model benih tembikai adalah lebih seperti penentuan adalah berkadar dengan wd^m - k|w - d|^n, di mana w ialah kehendak dan d disiplin.

  [2] Yang bermaksud salah satu cara terbaik untuk membantu masyarakat secara amnya ialah mewujudkan acara dan institusi yang membawa orang yang bercita-cita tinggi bersama. Ia seperti menarik rod kawalan keluar dari reaktor: tenaga yang mereka keluarkan menggalakkan orang lain yang bercita-cita tinggi, dan bukannya diserap oleh orang biasa yang biasanya dikelilingi mereka.

 Sebaliknya, mungkin satu kesilapan untuk melakukan seperti yang telah dilakukan oleh beberapa negara Eropah dan cuba memastikan tiada universiti anda jauh lebih baik daripada yang lain.

 [3] Sebagai contoh, kerelaan jelas mempunyai dua subkomponen, kedegilan dan tenaga. Yang pertama sahaja menghasilkan seseorang yang degil lengai. Yang kedua sahaja menghasilkan seseorang yang terbang. Apabila orang yang sengaja semakin tua atau kehilangan tenaga mereka, mereka cenderung menjadi degil semata-mata.

Die Anatomie der Entschlossenheit

  Die Realität ist, dass es Tausende von Studenten gibt, die solche Dinge in verschiedenen Bereichen erreichen, und Sie können einer von ihnen sein. Es besteht kein Zweifel, dass es Konzentration, Disziplin, Kompetenz und Leidenschaft erfordert. Aber es braucht tatsächlich weniger Talent als Sie denken. Die Gesellschaft im Allgemeinen überschätzt Klugheit und unterschätzt pure Entschlossenheit** und harte Arbeit.

**Die Anatomie der Entschlossenheit 

 Sie möchten ein Startup gründen? Lassen Sie sich mit dem Geld anderer Leute finanzieren 💰 OPM.

Wie alle Investoren verbringen wir viel Zeit damit, zu lernen, wie man vorhersagt, welche Startups erfolgreich sein werden. Wir verbringen wahrscheinlich mehr Zeit damit, darüber nachzudenken als die meisten anderen, weil wir am frühesten investieren. Vorhersagen sind normalerweise alles, worauf wir uns verlassen können.

Wir haben schnell gelernt, dass Entschlossenheit der wichtigste Indikator für Erfolg ist. Zuerst dachten wir, es könnte Intelligenz sein. Jeder glaubt gerne, dass das der Grund für den Erfolg von Startups ist. Es ist eine bessere Geschichte, dass ein Unternehmen gewonnen hat, weil seine Gründer so schlau waren. Die PR-Leute und Reporter, die solche Geschichten verbreiten, glauben sie wahrscheinlich selbst. Aber obwohl es sicherlich hilft, klug zu sein, ist es nicht der entscheidende Faktor. Es gibt viele Leute, die so klug sind wie Bill Gates, aber nichts erreichen.

In den meisten Bereichen wird Talent im Vergleich zu Entschlossenheit überbewertet – teilweise, weil es eine bessere Geschichte ergibt, teilweise, weil es den Zuschauern eine Entschuldigung für Faulheit liefert, und teilweise, weil Entschlossenheit nach einer Weile wie Talent aussieht.

Mir fällt kein Bereich ein, in dem Entschlossenheit überbewertet wird, aber die relative Bedeutung von Entschlossenheit und Talent variiert wahrscheinlich etwas. Talent ist wahrscheinlich wichtiger bei reineren Arten von Arbeit, in dem Sinne, dass man hauptsächlich eine einzige Art von Problem löst, anstatt viele verschiedene Arten. Ich vermute, dass man mit Entschlossenheit in der Mathematik nicht so weit kommt wie beispielsweise in der organisierten Kriminalität.

Ich möchte mit diesem Vergleich nicht andeuten, dass Arten von Arbeit, die mehr von Talent abhängen, immer bewundernswerter sind. Die meisten Menschen würden zustimmen, dass es bewundernswerter ist, gut in Mathe zu sein, als lange Zahlenfolgen auswendig zu lernen, obwohl Letzteres mehr von natürlicher Begabung abhängt.

 Ein Grund, warum die Leute glauben, dass Startup-Gründer gewinnen, weil sie klüger sind, ist vielleicht, dass Intelligenz in Technologie-Startups tatsächlich mehr zählt als in früheren Unternehmenstypen. Man muss wahrscheinlich etwas klüger sein, um die Internetsuche zu dominieren, als man es sein musste, um die Eisenbahn, Hotels oder Zeitungen zu dominieren. Und das ist wahrscheinlich ein anhaltender Trend. Aber selbst in den höchsten Hightech-Branchen hängt der Erfolg immer noch mehr von Entschlossenheit als von Intelligenz ab.

Wenn Entschlossenheit so wichtig ist, können wir ihre Komponenten isolieren? Sind einige wichtiger als andere? Gibt es einige, die man kultivieren kann?

Die einfachste Form der Entschlossenheit ist purer Eigensinn. Wenn Sie etwas wollen, müssen Sie es haben, egal was passiert.

Ein großer Teil des Eigensinns muss angeboren sein, denn es gibt häufig Familien, in denen ein Geschwister viel mehr davon hat als das andere. Umstände können dies verändern, aber am oberen Ende der Skala scheint die Veranlagung wichtiger zu sein als die Erziehung. Schlechte Umstände können den Geist einer willensstarken Person brechen, aber ich glaube nicht, dass man viel tun kann, um einer willensschwachen Person einen stärkeren Willen zu verleihen.

Willensstark zu sein ist jedoch nicht genug. Man muss auch hart zu sich selbst sein. Jemand, der willensstark, aber selbstsüchtig ist, würde man nicht als zielstrebig bezeichnen. Zielstrebigkeit setzt voraus, dass Ihre Eigenwilligkeit durch Disziplin ausgeglichen wird.

Das Wort Gleichgewicht ist bedeutsam. Je eigenwilliger Sie sind, desto disziplinierter müssen Sie sein. Je stärker Ihr Wille ist, desto weniger kann jemand außer Ihnen selbst mit Ihnen streiten. Und jemand muss mit Ihnen streiten, denn jeder hat niedere Impulse, und wenn Sie mehr Willen als Disziplin haben, geben Sie ihnen einfach nach und landen auf einem lokalen Maximum wie bei einer Drogensucht.

Wir können uns Willen und Disziplin wie zwei Finger vorstellen, die einen glitschigen Melonenkern zusammendrücken. Je fester sie drücken, desto weiter fliegt der Kern, aber sie müssen beide gleichmäßig drücken, sonst dreht sich der Kern seitwärts.

 Wenn das stimmt, hat das interessante Konsequenzen, denn Disziplin kann kultiviert werden und tatsächlich neigt sie dazu, im Laufe des Lebens eines Menschen ziemlich stark zu variieren. Wenn Entschlossenheit tatsächlich das Produkt von Willenskraft und Disziplin ist, dann kann man entschlossener werden, indem man disziplinierter ist. [1]

Eine weitere Konsequenz des Melonenkernmodells ist, dass es umso gefährlicher ist, undiszipliniert zu sein, je willensstärker man ist. Es scheint viele Beispiele zu geben, die das bestätigen. Im Leben mancher sehr energischer Menschen sieht man so etwas wie Flügelflattern, wobei sie abwechselnd großartige Arbeit leisten und absolut nichts tun. Äußerlich würde dies sehr nach einer bipolaren Störung aussehen.

Das Melonenkernmodell ist jedoch in mindestens einer Hinsicht ungenau: Es ist statisch. Tatsächlich steigt die Gefahr der Disziplinlosigkeit mit der Versuchung. Das bedeutet interessanterweise, dass die Entschlossenheit dazu neigt, sich selbst zu untergraben. Wenn Sie entschlossen genug sind, Großes zu erreichen, wird dies wahrscheinlich die Zahl der Versuchungen um Sie herum erhöhen. Wenn Sie nicht proportional disziplinierter werden, wird der Eigensinn die Oberhand gewinnen und Ihre Leistung wird zum Durchschnitt zurückkehren.

Deshalb hielt Shakespeares Cäsar dünne Männer für so gefährlich. Sie ließen sich von den kleinen Vorteilen der Macht nicht verführen.

Das Melonenkernmodell impliziert, dass es möglich ist, zu diszipliniert zu sein. Ist es das? Ich denke, es gibt wahrscheinlich Menschen, deren Eigensinn durch übermäßige Disziplin unterdrückt wird und die mehr erreichen würden, wenn sie nicht so hart zu sich selbst wären. Ein Grund, warum die Jungen manchmal Erfolg haben, wo die Alten scheitern, ist, dass sie nicht erkennen, wie inkompetent sie sind. Dies ermöglicht ihnen eine Art Defizitausgaben. Wenn sie anfangen, an etwas zu arbeiten, überschätzen sie ihre Leistungen. Aber das gibt ihnen das Selbstvertrauen, weiterzuarbeiten, und ihre Leistung verbessert sich. Jemand mit klarerem Blick hingegen würde ihre anfängliche Inkompetenz als das erkennen, was sie ist, und wäre vielleicht entmutigt, weiterzumachen.

Es gibt noch eine weitere wichtige Komponente der Entschlossenheit: Ehrgeiz. Wenn es Eigensinn und Disziplin sind, die Sie an Ihr Ziel bringen, dann ist Ehrgeiz die Art und Weise, wie Sie es wählen.

Ich weiß nicht, ob es ganz richtig ist zu sagen, dass Ehrgeiz eine Komponente der Entschlossenheit ist, aber sie sind nicht ganz orthogonal*. Es wäre eine falsche Bezeichnung, wenn jemand sagen würde, er sei sehr entschlossen, etwas trivial Einfaches zu tun. (*Orthogonal: In der Geometrie bedeutet es im rechten Winkel, 90°, zu. ⊾ Senkrecht.) 

Und glücklicherweise scheint Ehrgeiz ziemlich formbar zu sein; man kann viel tun, um ihn zu steigern. Die meisten Menschen wissen nicht, wie ehrgeizig sie sein sollen, besonders wenn sie jung sind. Sie wissen nicht, was schwer ist oder wozu sie fähig sind. Und dieses Problem wird noch dadurch verschärft, dass man nur wenige Gleichaltrige hat. Ehrgeizige Menschen sind selten, wenn also alle zufällig zusammengebracht werden, wie es oft in jungen Jahren der Fall ist, werden die Ehrgeizigen nicht viele ehrgeizige Gleichaltrige haben. Wenn man solche Menschen mit anderen ehrgeizigen Menschen zusammenbringt, blühen sie auf wie sterbende Pflanzen, wenn man ihnen Wasser gibt. Wahrscheinlich hungern die meisten ehrgeizigen Menschen nach der Art von Ermutigung, die sie von ehrgeizigen Gleichaltrigen bekommen würden, egal wie alt sie sind. [2]

Erfolge neigen auch dazu, den Ehrgeiz zu steigern. Mit jedem Schritt gewinnt man an Selbstvertrauen, um beim nächsten Mal weiter zu gehen.

So scheint also Entschlossenheit zu funktionieren: Sie besteht aus Eigensinn, ausgeglichen durch Disziplin, ausgerichtet auf Ehrgeiz. Und glücklicherweise können zumindest zwei dieser drei Eigenschaften kultiviert werden. Vielleicht können Sie Ihre Willensstärke etwas steigern; Sie können definitiv Selbstdisziplin lernen; und fast jeder ist praktisch unterernährt, wenn es um Ehrgeiz geht.

Ich habe das Gefühl, dass ich Entschlossenheit jetzt ein bisschen besser verstehe. Aber nur ein bisschen: Eigensinn, Disziplin und Ehrgeiz sind allesamt Konzepte, die fast so kompliziert sind wie Entschlossenheit. [3]

Beachten Sie auch, dass Entschlossenheit und Talent nicht alles sind. Es gibt einen dritten Faktor für Erfolg: wie sehr Sie die Arbeit mögen. Wenn Sie wirklich gerne an etwas arbeiten, brauchen Sie keine Entschlossenheit, um sich anzutreiben; das ist es, was Sie sowieso tun würden. Aber die meisten Arten von Arbeit haben Aspekte, die man nicht mag, weil die meisten Arten von Arbeit darin bestehen, Dinge für andere Menschen zu tun, und es ist sehr unwahrscheinlich, dass die Aufgaben, die durch ihre Bedürfnisse auferlegt werden, genau mit dem übereinstimmen, was Sie tun möchten.

Wenn Sie tatsächlich den größten Reichtum schaffen möchten, müssen Sie sich mehr auf ihre Bedürfnisse als auf Ihre eigenen Interessen konzentrieren und den Unterschied durch Entschlossenheit ausgleichen.

Anmerkungen

[1] Grob gesagt. Was ich mit dem Melonenkernmodell behaupte, ist eher, dass Entschlossenheit proportional zu wd^m - k|w - d|^n ist, wobei w der Wille und d die Disziplin ist.

[2] Das bedeutet, dass eine der besten Möglichkeiten, einer Gesellschaft im Allgemeinen zu helfen, darin besteht, Veranstaltungen und Institutionen zu schaffen, die ehrgeizige Menschen zusammenbringen. Es ist, als würde man die Steuerstäbe aus einem Reaktor ziehen: Die Energie, die sie abgeben, ermutigt andere ehrgeizige Menschen, anstatt von den normalen Menschen aufgenommen zu werden, von denen sie normalerweise umgeben sind.

Umgekehrt ist es wahrscheinlich ein Fehler, es wie einige europäische Länder zu machen und zu versuchen, sicherzustellen, dass keine Ihrer Universitäten wesentlich besser ist als die anderen.

[3] Eigensinn hat beispielsweise eindeutig zwei Unterkomponenten: Sturheit und Energie. Die erste allein ergibt jemanden, der stur und träge ist. Die zweite allein ergibt jemanden, der flatterhaft ist. Wenn eigensinnige Menschen älter werden oder anderweitig ihre Energie verlieren, neigen sie dazu, lediglich stur zu werden.

L'anatomie de la détermination

  La réalité est qu'il y a des milliers d'étudiants qui réussissent ce genre de choses dans différents domaines, et vous pouvez en faire partie. Il ne fait aucun doute que cela demande de la concentration, de la discipline, des compétences et de la passion. Mais cela demande en réalité moins de talent brut que vous ne le pensez. La société en général survalorise l'intelligence et sous-estime la pure détermination** et le travail acharné.

**L'anatomie de la détermination 

 Vous voulez créer une startup ? OBTENEZ DU FINANCEMENT AVEC L'ARGENT DES AUTRES 💰 Other People's Money.

Comme tous les investisseurs, nous passons beaucoup de temps à essayer d'apprendre à prédire quelles startups réussiront. Nous passons probablement plus de temps à y réfléchir que la plupart, car nous investissons le plus tôt. La prédiction est généralement la seule chose sur laquelle nous pouvons compter.

Nous avons rapidement appris que le prédicteur de succès le plus important est la détermination. Au début, nous pensions que c'était peut-être l'intelligence. Tout le monde aime croire que c'est ce qui fait le succès des startups. C'est une meilleure histoire qu'une entreprise ait gagné parce que ses fondateurs étaient si intelligents. Les responsables des relations publiques et les journalistes qui diffusent de telles histoires les croient probablement eux-mêmes.  Mais s’il est vrai que l’intelligence est un atout, elle n’est pas le facteur décisif. Il existe de nombreuses personnes aussi intelligentes que Bill Gates qui n’accomplissent rien. 

Dans la plupart des domaines, le talent est surestimé par rapport à la détermination, en partie parce qu’il permet de mieux raconter une histoire, en partie parce qu’il donne aux observateurs une excuse pour être paresseux, et en partie parce qu’au bout d’un certain temps, la détermination commence à ressembler à du talent. 

Je ne vois aucun domaine dans lequel la détermination est surestimée, mais l’importance relative de la détermination et du talent varie probablement quelque peu. Le talent compte probablement davantage dans les types de travail plus purs, dans le sens où l’on résout principalement un seul type de problème plutôt que plusieurs types différents. Je soupçonne que la détermination ne vous mènera pas aussi loin en mathématiques que dans le crime organisé, par exemple. 

Je ne veux pas suggérer par cette comparaison que les types de travail qui dépendent davantage du talent sont toujours plus admirables. La plupart des gens conviendraient qu’il est plus admirable d’être bon en mathématiques que de mémoriser de longues chaînes de chiffres, même si cette dernière dépend davantage des capacités naturelles. 

 L’une des raisons pour lesquelles les gens croient que les fondateurs de startups gagnent en étant plus intelligents est peut-être que l’intelligence compte plus dans les startups technologiques que dans les types d’entreprises précédents. Il faut probablement être un peu plus intelligent pour dominer la recherche sur Internet que pour dominer les chemins de fer, les hôtels ou les journaux. Et c’est probablement une tendance qui se poursuit. Mais même dans les industries de haute technologie les plus avancées, le succès dépend toujours plus de la détermination que de l’intelligence. 

Si la détermination est si importante, pouvons-nous en isoler les composantes ? Certaines sont-elles plus importantes que d’autres ? Y en a-t-il que vous pouvez cultiver ? 

La forme la plus simple de détermination est la pure volonté. Quand vous voulez quelque chose, vous devez l’avoir, quoi qu’il arrive. 

Une bonne part de la volonté doit être innée, car il est courant de voir des familles où un frère ou une sœur en a beaucoup plus que l’autre. Les circonstances peuvent modifier la situation, mais au plus haut niveau, la nature semble être plus importante que l’éducation.  Les mauvaises circonstances peuvent briser l'esprit d'une personne volontaire, mais je ne pense pas qu'il y ait grand-chose à faire pour rendre une personne faible plus volontaire. 

Il ne suffit pas d'avoir une forte volonté, cependant. Il faut aussi être dur avec soi-même. Quelqu'un qui a une forte volonté mais qui est complaisant envers lui-même ne serait pas qualifié de déterminé. La détermination implique que votre volonté est contrebalancée par la discipline. 

Ce mot d'équilibre est significatif. Plus vous êtes volontaire, plus vous devez être discipliné. Plus votre volonté est forte, moins personne ne pourra vous contredire, sauf vous-même. Et quelqu'un doit vous contredire, car tout le monde a des impulsions de base, et si vous avez plus de volonté que de discipline, vous y céderez et vous vous retrouverez sur un maximum local comme la toxicomanie. 

On peut imaginer la volonté et la discipline comme deux doigts qui pressent une graine de melon glissante. Plus ils pressent fort, plus la graine vole loin, mais ils doivent tous les deux presser de manière égale, sinon la graine tourne sur le côté. 

 Si cela est vrai, cela a des implications intéressantes, car la discipline peut être cultivée et, en fait, elle a tendance à varier considérablement au cours de la vie d'un individu. Si la détermination est effectivement le produit de la volonté et de la discipline, alors vous pouvez devenir plus déterminé en étant plus discipliné. [1]

Une autre conséquence du modèle de la graine de melon est que plus vous êtes volontaire, plus il est dangereux d'être indiscipliné. Il semble y avoir de nombreux exemples pour le confirmer. Dans la vie de certaines personnes très énergiques, on observe quelque chose comme un battement d'ailes, où elles alternent entre faire du bon travail et ne rien faire du tout. De l'extérieur, cela ressemble beaucoup au trouble bipolaire.

Le modèle de la graine de melon est toutefois inexact sur au moins un point : il est statique. En fait, les dangers de l'indiscipline augmentent avec la tentation. Ce qui signifie, curieusement, que la détermination a tendance à s'éroder elle-même. Si vous êtes suffisamment déterminé à accomplir de grandes choses, cela augmentera probablement le nombre de tentations autour de vous. À moins que vous ne deveniez proportionnellement plus discipliné, l'obstination prendra le dessus et votre réussite reviendra à la moyenne. 

C'est pourquoi le César de Shakespeare pensait que les hommes minces étaient si dangereux. Ils n'étaient pas tentés par les petits avantages du pouvoir. 

Le modèle de la graine de melon implique qu'il est possible d'être trop discipliné. Est-ce le cas ? Je pense qu'il y a probablement des gens dont l'obstination est écrasée par une discipline excessive et qui réussiraient davantage s'ils n'étaient pas si durs avec eux-mêmes. L'une des raisons pour lesquelles les jeunes réussissent parfois là où les vieux échouent est qu'ils ne se rendent pas compte de leur incompétence. Cela leur permet de faire une sorte de déficit budgétaire. Lorsqu'ils commencent à travailler sur quelque chose, ils surestiment leurs réalisations. Mais cela leur donne confiance pour continuer à travailler et leurs performances s'améliorent. Alors qu'une personne plus lucide verrait son incompétence initiale pour ce qu'elle était et serait peut-être découragée de continuer. 

Il existe un autre élément majeur de la détermination : l'ambition. Si la volonté et la discipline sont ce qui vous mène à votre destination, l'ambition est la façon dont vous la choisissez. 

Je ne sais pas si c'est tout à fait exact de dire que l'ambition est une composante de la détermination, mais elles ne sont pas entièrement orthogonales*. Il semblerait inapproprié de dire que quelqu'un est très déterminé à faire quelque chose de trivialement facile. (*Orthogonal : en géométrie, cela signifie à angle droit, 90°, à ⊾ Perpendiculaire.) 

Et heureusement, l'ambition semble être assez malléable ; il y a beaucoup de choses que vous pouvez faire pour l'augmenter. La plupart des gens ne savent pas à quel point ils doivent être ambitieux, surtout quand ils sont jeunes. Ils ne savent pas ce qui est difficile, ni de quoi ils sont capables. Et ce problème est exacerbé par le fait d'avoir peu de pairs. Les gens ambitieux sont rares, donc si tout le monde est mélangé au hasard, comme c'est souvent le cas au début de la vie, les ambitieux n'auront pas beaucoup de pairs ambitieux. Lorsque vous prenez des gens comme ça et que vous les mettez avec d'autres personnes ambitieuses, ils fleurissent comme des plantes mourantes si on leur donne de l'eau. La plupart des gens ambitieux sont probablement affamés du genre d'encouragement qu'ils recevraient de leurs pairs ambitieux, quel que soit leur âge. [2]

Les réalisations ont également tendance à augmenter votre ambition. À chaque pas, vous gagnez en confiance pour aller plus loin la prochaine fois.

En résumé, voici comment fonctionne la détermination : elle consiste en une volonté équilibrée par la discipline, visée par l'ambition. Et heureusement, au moins deux de ces trois qualités peuvent être cultivées. Vous pouvez peut-être augmenter quelque peu votre force de volonté ; vous pouvez certainement apprendre l'autodiscipline ; et presque tout le monde est pratiquement mal nourri en matière d'ambition.

J'ai l'impression de comprendre un peu mieux la détermination maintenant. Mais seulement un peu : la volonté, la discipline et l'ambition sont des concepts presque aussi compliqués que la détermination. [3]

Notez aussi que la détermination et le talent ne sont pas tout. Il y a un troisième facteur de réussite : à quel point vous aimez le travail. Si vous aimez vraiment travailler sur quelque chose, vous n'avez pas besoin de détermination pour vous motiver ; c'est ce que vous feriez de toute façon. Mais la plupart des types de travail ont des aspects que l'on n'aime pas, car la plupart des types de travail consistent à faire des choses pour d'autres personnes, et il est très peu probable que les tâches imposées par leurs besoins correspondent exactement à ce que vous voulez faire.

En effet, si vous voulez créer le plus de richesse possible, la façon d'y parvenir est de vous concentrer davantage sur leurs besoins que sur vos intérêts, et de compenser la différence par la détermination.

Notes

[1] En gros. Ce que je soutiens avec le modèle de la graine de melon, c'est plutôt que la détermination est proportionnelle à wd^m - k|w - d|^n, où w est la volonté et d la discipline.

[2] Ce qui signifie que l'une des meilleures façons d'aider une société en général est de créer des événements et des institutions qui rassemblent des personnes ambitieuses. C'est comme retirer les barres de contrôle d'un réacteur : l'énergie qu'elles émettent encourage d'autres personnes ambitieuses, au lieu d'être absorbée par les personnes normales qui les entourent habituellement.

À l'inverse, c'est probablement une erreur de faire comme certains pays européens et d'essayer de s'assurer qu'aucune de vos universités ne soit significativement meilleure que les autres.

[3] Par exemple, l'obstination a clairement deux sous-composantes, l'entêtement et l'énergie. La première à elle seule donne quelqu'un d'entêté et d'inerte. La seconde à elle seule donne quelqu'un d'insouciant. À mesure que les personnes obstinées vieillissent ou perdent leur énergie, elles ont tendance à devenir simplement têtues.

决心的剖析

 事实上，有成千上万的学生在不同领域取得了这样的成就，你也可以成为其中之一。毫无疑问，这需要专注、纪律、能力和热情。但实际上，它所需要的天赋比你想象的要少。社会普遍高估聪明才智，低估纯粹的决心**和勤奋。

**决心的剖析

想创业吗？用别人的钱来资助💰Other People's Money。

像所有投资者一样，我们花了很多时间试图学习如何预测哪些初创公司会成功。我们可能比大多数人花更多的时间思考这个问题，因为我们最早投资。预测通常是我们唯一能依靠的。

我们很快了解到，成功最重要的预测因素是决心。起初我们认为可能是智慧。每个人都喜欢相信这就是初创公司成功的原因。一家公司的成功是因为它的创始人很聪明，这更能说明问题。传播这些故事的公关人员和记者可能自己都相信。 但尽管聪明确实有帮助，但它并不是决定性因素。有很多像比尔盖茨一样聪明的人却一事无成。

在大多数领域，天赋比决心被高估了——部分原因是它能让故事更精彩，部分原因是它为旁观者提供了懒惰的借口，部分原因是一段时间后，决心开始看起来像是天赋。

我想不出有哪个领域会高估决心，但决心和天赋的相对重要性可能确实有所不同。在更纯粹的工作类型中，天赋可能更重要，因为人们主要解决的是单一类型的问题，而不是许多不同类型的问题。我怀疑决心在数学上不会像在有组织犯罪中那样让你走得那么远。

我并不是想通过这种比较来暗示那些更依赖天赋的工作总是更令人钦佩。大多数人都会同意，擅长数学比记住一长串数字更令人钦佩，尽管后者更多地依赖于自然能力。

 人们认为创业公司创始人的成功取决于更聪明，原因之一可能是，与早期类型的公司相比，智力在技术创业公司中确实更为重要。与主宰铁路、酒店或报纸相比，你可能确实需要更聪明一点才能主宰互联网搜索。这可能是一个持续的趋势。但即使在高科技行业中，成功仍然更多地取决于决心而不是大脑。

如果决心如此重要，我们能否将其组成部分分开？有些比其他更重要吗？有些可以培养吗？

最简单的决心形式是纯粹的意志力。当你想要某样东西时，无论如何都必须得到它。

很大一部分意志力一定是天生的，因为经常可以看到一个家庭中一个兄弟姐妹比另一个兄弟姐妹更具有意志力。环境可以改变它，但在高端，天性似乎比教养更重要。 恶劣的环境可以摧毁意志坚强的人的精神，但我认为你无法让意志薄弱的人变得更坚强。

然而，意志坚强是不够的。你还必须对自己严格要求。一个意志坚强但自我放纵的人不会被称为有决心的人。决心意味着你的任性与纪律相平衡。

“平衡”这个词很重要。你越任性，你就必须越有纪律。你的意志越坚强，除了你自己，没有人能与你争论。而且必须有人与你争论，因为每个人都有基本的冲动，如果你的意志比纪律强，你就会屈服于它们，最终陷入局部最大值，就像吸毒成瘾一样。

我们可以把意志和纪律想象成两根手指挤压一颗滑溜溜的瓜子。他们挤得越用力，种子飞得越远，但他们必须同时挤压，否则种子就会侧向旋转。

 如果这是真的，那么它会产生有趣的影响，因为纪律是可以培养的，而且事实上，在一个人的一生中，纪律往往会有很大的变化。如果决心实际上是意志和纪律的产物，那么你可以通过更加自律而变得更加坚定。[1]

瓜子模型的另一个结果是，你越任性，不自律就越危险。似乎有很多例子可以证实这一点。在一些精力充沛的人的生活中，你会看到类似翅膀扑动的情况，他们在做伟大的工作和什么都不做之间交替出现。从外表上看，这很像躁郁症。

然而，瓜子模型至少在一个方面是不准确的：它是静态的。事实上，不自律的危险会随着诱惑的增加而增加。有趣的是，这意味着决心往往会自我消解。如果你有足够的决心去实现伟大的目标，那么你周围的诱惑可能会增加。除非你相应地变得更加自律，否则任性就会占上风，你的成就就会回归平庸。

这就是为什么莎士比亚笔下的凯撒认为瘦弱的男人如此危险。他们不会被权力带来的微不足道的好处所诱惑。

瓜子模型意味着过度自律是可能的。是吗？我认为可能有些人的任性被过度的自律所压垮，如果他们对自己不那么严厉的话，他们会取得更大的成就。年轻人有时成功而老年人失败的原因之一是他们没有意识到自己有多无能。这让他们可以进行某种赤字支出。 当他们刚开始做某件事时，他们会高估自己的成就。但这会让他们有信心继续工作，他们的表现也会提高。而那些头脑更清醒的人会看到他们最初的无能，也许会因此而气馁。

决心还有一个主要组成部分：野心。如果意志力和纪律是让你到达目的地的因素，那么野心就是你选择它的方式。

我不知道说野心是决心的一个组成部分是否完全正确，但它们并不完全正交*。如果有人说他们决心要做一件微不足道的事情，这似乎是一种误称。（*正交：在几何学中，它意味着成直角，90°，⊾垂直。）

幸运的是，野心似乎是相当可塑的；你可以做很多事情来增加它。大多数人都不知道要有多野心，尤其是在他们年轻的时候。 他们不知道什么是困难，也不知道自己能做什么。而这个问题因同龄人少而更加严重。雄心勃勃的人很少见，所以如果每个人都随机地混在一起，就像人们在生命早期那样，那么雄心勃勃的人就不会有很多雄心勃勃的同龄人。当你把这样的人和其他雄心勃勃的人放在一起时，他们就像浇了水的垂死植物一样绽放。也许大多数雄心勃勃的人都渴望得到雄心勃勃的同龄人给予的那种鼓励，无论他们年龄多大。[2]

成就也往往会增加你的野心。每走一步，你都会更有信心下次走得更远。

总而言之，决心似乎是这样起作用的：它由意志与纪律平衡组成，以野心为目标。幸运的是，这三种品质中至少有两种是可以培养的。你也许能够稍微增加你的意志力；你绝对可以学会自律；而且几乎每个人在野心方面都营养不良。

我觉得我现在对决心有了更好的理解。 但只有一点：任性、纪律和野心都是几乎和决心一样复杂的概念。[3]

还要注意，决心和天赋并不是全部。成就还有第三个因素：你有多喜欢这份工作。如果你真的喜欢做某件事，你就不需要决心来驱动你；反正这就是你要做的事情。但大多数类型的工作都有你不喜欢的方面，因为大多数类型的工作都是为别人做事，而他们的需求所强加的任务不太可能恰好与你想做的事情完全一致。

事实上，如果你想创造最多的财富，那么做到这一点的方法是更多地关注他们的需求而不是你的兴趣，并用决心来弥补差异。

注释

[1] 粗略地说。我用瓜子模型声称的更像是决心与 wd^m - k|w - d|^n 成比例，其中 w 是意志，d 是纪律。

 [2] 这意味着帮助社会的最好方法之一就是举办活动和建立机构，将有抱负的人聚集在一起。这就像从反应堆中拔出控制棒：它们释放的能量会鼓励其他有抱负的人，而不是被他们周围的普通人吸收。

相反，像一些欧洲国家那样，试图确保自己的大学没有一所比其他大学好很多，这可能是一个错误。

[3] 例如，任性显然有两个子成分，固执和精力。第一个成分单独产生一个固执而惰性的人。第二个成分单独产生一个轻浮的人。随着任性的人年龄的增长或精力的流失，他们往往会变得固执。

Starlink ; DIRECT TO CELL SATELLITES

 SPACEX SENDS FIRST TEXT MESSAGES VIA ITS NEWLY LAUNCHED DIRECT TO CELL SATELLITES

On Monday, January 8, the Starlink team successfully sent and received our first text messages using T-Mobile network spectrum through one of our new Direct to Cell satellites launched six days prior. Connecting cell phones to satellites has several major challenges to overcome. For example, in terrestrial networks cell towers are stationary, but in a satellite network they move at tens of thousands of miles per hour relative to users on Earth. This requires seamless handoffs between satellites and accommodations for factors like Doppler shift and timing delays that challenge phone to space communications. Cell phones are also incredibly difficult to connect to satellites hundreds of kilometers away given a mobile phone’s low antenna gain and transmit power. Starlink satellites with the Direct to Cell payload are equipped with innovative new custom silicon, phased array antennas, and advanced software algorithms that overcome these challenges and provide standard LTE service to cell phones on the ground. As the global leader in rocket and satellite launch and manufacturing, SpaceX is uniquely positioned to rapidly scale our Direct to Cell network and will rapidly launch a constellation of hundreds of satellites to enable text service in 2024 and voice, data, and Internet of Things (IoT) services in 2025. On January 2, 2024, we launched to orbit our first six Starlink satellites with Direct to Cell capabilities. Launch and early tests of the technology were all completed without issue. On Monday, January 8, less than 6 days after launch, we sent and received our first text messages to and from unmodified cell phones on the ground to our new satellites in space using TMobile network spectrum. This validates that our link budget closes, and the system works! The top six Direct to Cell Satellites stacked and ready for launch The Direct to Cell network will expand Starlink’s vision by providing ubiquitous connectivity and seamless access to text, voice, and data for LTE phones and devices across the globe. Text service begins this year, followed by voice, data, and Internet of Things (IoT) services in 2025. Developing a satellite network that connects to unmodified cell phones presents several new technical and regulatory challenges beyond those Starlink has already overcome in deploying a 5,000+ satellite constellation in a few years, serving more than 2.3 million customers across the globe. The first challenge is transmitting sufficiently strong radio signals to and from cell phones that were not designed to connect to satellites, with very low gain antennas and transmit power (max 0.2 Watts). Our team developed custom silicon onboard the satellite that is optimized for this application and reduces power and cost on the satellite. We also developed large 2.7 m x 2.3 m advanced phased arrays that use extremely sensitive radio receivers and high-powered transmitters for communicating with cell phones from space. The antennas were designed to ride on the Starlink v2mini satellites and are reliably launched and deployed to low-Earth orbit every few days by the Falcon 9 rocket. SpaceX is uniquely positioned to rapidly scale out our first Direct to Cell constellation in mere months, due to our unique and unprecedented vertical integration controlling both launch and satellite production in addition to operations. In the future, we will launch Direct to Cell satellites on Starship to improve the service even further and increase our launch cadence. Since our vision is to connect everyone using their existing phones without needing a new phone, upgrades, or a special app, we decided to use standard LTE/4G protocols. Our satellites orbit hundreds of kilometers above the Earth’s surface at speeds of 7.7 km/s. As a result, compatibility with LTE timing, Doppler, and latency constraints are extremely challenging. For the vehicles to perform like a true cell tower in space, handoffs between vehicles and on the ground must be completely seamless to the user. To accomplish this, we architected the system including satellite altitudes, beam size and placement, elevation angles, and number of satellites, such that we are just at the edge of physics where LTE is achievable and reliable. We fly an advanced LTE modem onboard each satellite that operates like a cell tower in space.  

Direct to Cell satellites act like cell towers in space, sending traffic to partner operator’s cores using Starlink's space and ground systems

The Direct to Cell network leverages the infrastructure we’ve built for Starlink over the past several years. Direct to Cell satellites plug into the existing Starlink satellite constellation via laser backhaul; meaning even our early satellites can provide services anywhere with regulatory approvals without requiring dedicated ground infrastructure. We also leverage all the existing networking, ground stations, and Points of Presence (PoPs) Starlink has developed. The Direct to Cell data travels over Starlink’s core directly to the operator’s core, providing a seamless integration. In August 2022, we announced our first partnership with T-Mobile¹, and have since announced deals with Rogers² in Canada, Optus³ in Australia, One New Zealand⁴, KDDI⁵ in Japan, Salt⁶ in Switzerland, and Entel⁷ in Chile & Peru. The operators provide critical LTE spectrum in the 1.62.7 GHz range that we use to transmit our satellite signals. This allows Starlink to integrate like a standard roaming partner with operators, and together we provide services directly and seamlessly to their customers. Operators in our network have access to reciprocal global access that allows their users to access the service when they travel to one of our partner countries. There is incredible demand and high interest in this program, and handset providers and mobile operators alike are eager to test and participate in a successful rollout. We worked closely with the Federal Communications Commission (FCC) to obtain initial authority to launch and test our satellites in record time, and we will continue to work with them to find innovative ways to connect people and save lives in emergencies. We are working closely with regulators around the world to bring this service to their countries as soon as possible. This year, we look forward to expanding our testing to include greater coverage; launching hundreds of satellites to enable our text constellation; working toward our voice, data, and IoT constellation in 2025; and expanding our global footprint. If interested in joining us feel free to contact us here or look for opportunities to join⁸ the team here. 

Here ¹  ( T-Mobile¹)

Here ² ( Rogers²)

Here ³ ( Optus³)

Here ⁴ ( One New Zealand⁴) 

Here ⁵ ( KDDI⁵ in Japan) Here ( in Japanese )

Here ⁶ ( Salt⁶)

Here ⁷ ( Entel⁷)

( Join⁸ SpaceX Team) Here⁸

The Anatomy of Determination

 The reality is, there are thousands of students who achieve things like this in different fields, and you can be one of them. There's no question that it takes focus, discipline, competency, and passion. But it actually takes less raw talent than you think. Society in general overvalues cleverness and undervalues pure determination** and hard work.

**The Anatomy of Determination 

 Want to start a startup? GET funded by other people's  money 💰 OPM.

Like all investors, we spend a lot of time trying to learn how to predict which startups will succeed. We probably spend more time thinking about it than most, because we invest the earliest. Prediction is usually all we have to rely on.

We learned quickly that the most important predictor of success is determination. At first we thought it might be intelligence. Everyone likes to believe that's what makes startups succeed. It makes a better story that a company won because its founders were so smart. The PR people and reporters who spread such stories probably believe them themselves. But while it certainly helps to be smart, it's not the deciding factor. There are plenty of people as smart as Bill Gates who achieve nothing.

In most domains, talent is overrated compared to determination—partly because it makes a better story, partly because it gives onlookers an excuse for being lazy, and partly because after a while determination starts to look like talent.

I can't think of any field in which determination is overrated, but the relative importance of determination and talent probably do vary somewhat. Talent probably matters more in types of work that are purer, in the sense that one is solving mostly a single type of problem instead of many different types. I suspect determination would not take you as far in math as it would in, say, organized crime.

I don't mean to suggest by this comparison that types of work that depend more on talent are always more admirable. Most people would agree it's more admirable to be good at math than memorizing long strings of digits, even though the latter depends more on natural ability.

Perhaps one reason people believe startup founders win by being smarter is that intelligence does matter more in technology startups than it used to in earlier types of companies. You probably do need to be a bit smarter to dominate Internet search than you had to be to dominate railroads or hotels or newspapers. And that's probably an ongoing trend. But even in the highest of high tech industries, success still depends more on determination than brains.

If determination is so important, can we isolate its components? Are some more important than others? Are there some you can cultivate?

The simplest form of determination is sheer willfulness. When you want something, you must have it, no matter what.

A good deal of willfulness must be inborn, because it's common to see families where one sibling has much more of it than another. Circumstances can alter it, but at the high end of the scale, nature seems to be more important than nurture. Bad circumstances can break the spirit of a strong-willed person, but I don't think there's much you can do to make a weak-willed person stronger-willed.

Being strong-willed is not enough, however. You also have to be hard on yourself. Someone who was strong-willed but self-indulgent would not be called determined. Determination implies your willfulness is balanced by discipline.

That word balance is a significant one. The more willful you are, the more disciplined you have to be. The stronger your will, the less anyone will be able to argue with you except yourself. And someone has to argue with you, because everyone has base impulses, and if you have more will than discipline you'll just give into them and end up on a local maximum like drug addiction.

We can imagine will and discipline as two fingers squeezing a slippery melon seed. The harder they squeeze, the further the seed flies, but they must both squeeze equally or the seed spins off sideways.

If this is true it has interesting implications, because discipline can be cultivated, and in fact does tend to vary quite a lot in the course of an individual's life. If determination is effectively the product of will and discipline, then you can become more determined by being more disciplined. [1]

Another consequence of the melon seed model is that the more willful you are, the more dangerous it is to be undisciplined. There seem to be plenty of examples to confirm that. In some very energetic people's lives you see something like wing flutter, where they alternate between doing great work and doing absolutely nothing. Externally this would look a lot like bipolar disorder.

The melon seed model is inaccurate in at least one respect, however: it's static. In fact the dangers of indiscipline increase with temptation. Which means, interestingly, that determination tends to erode itself. If you're sufficiently determined to achieve great things, this will probably increase the number of temptations around you. Unless you become proportionally more disciplined, willfulness will then get the upper hand, and your achievement will revert to the mean.

That's why Shakespeare's Caesar thought thin men so dangerous. They weren't tempted by the minor perquisites of power.

The melon seed model implies it's possible to be too disciplined. Is it? I think there probably are people whose willfulness is crushed down by excessive discipline, and who would achieve more if they weren't so hard on themselves. One reason the young sometimes succeed where the old fail is that they don't realize how incompetent they are. This lets them do a kind of deficit spending. When they first start working on something, they overrate their achievements. But that gives them confidence to keep working, and their performance improves. Whereas someone clearer-eyed would see their initial incompetence for what it was, and perhaps be discouraged from continuing.

There's one other major component of determination: ambition. If willfulness and discipline are what get you to your destination, ambition is how you choose it.

I don't know if it's exactly right to say that ambition is a component of determination, but they're not entirely orthogonal*. It would seem a misnomer if someone said they were very determined to do something trivially easy. (*Orthogonal: In Geometry it means at right angles, 90°, to. ⊾ Perpendicular.) 

And fortunately ambition seems to be quite malleable; there's a lot you can do to increase it. Most people don't know how ambitious to be, especially when they're young. They don't know what's hard, or what they're capable of. And this problem is exacerbated by having few peers. Ambitious people are rare, so if everyone is mixed together randomly, as they tend to be early in people's lives, then the ambitious ones won't have many ambitious peers. When you take people like this and put them together with other ambitious people, they bloom like dying plants given water. Probably most ambitious people are starved for the sort of encouragement they'd get from ambitious peers, whatever their age. [2]

Achievements also tend to increase your ambition. With each step you gain confidence to stretch further next time.

So here in sum is how determination seems to work: it consists of willfulness balanced with discipline, aimed by ambition. And fortunately at least two of these three qualities can be cultivated. You may be able to increase your strength of will somewhat; you can definitely learn self-discipline; and almost everyone is practically malnourished when it comes to ambition.

I feel like I understand determination a bit better now. But only a bit: willfulness, discipline, and ambition are all concepts almost as complicated as determination. [3]

Note too that determination and talent are not the whole story. There's a third factor in achievement: how much you like the work. If you really love working on something, you don't need determination to drive you; it's what you'd do anyway. But most types of work have aspects one doesn't like, because most types of work consist of doing things for other people, and it's very unlikely that the tasks imposed by their needs will happen to align exactly with what you want to do.

Indeed, if you want to create the most wealth, the way to do it is to focus more on their needs than your interests, and make up the difference with determination.

Notes

[1] Loosely speaking. What I'm claiming with the melon seed model is more like determination is proportionate to wd^m - k|w - d|^n, where w is will and d discipline.

[2] Which means one of the best ways to help a society generally is to create events and institutions that bring ambitious people together. It's like pulling the control rods out of a reactor: the energy they emit encourages other ambitious people, instead of being absorbed by the normal people they're usually surrounded with.

Conversely, it's probably a mistake to do as some European countries have done and try to ensure none of your universities is significantly better than the others.

[3] For example, willfulness clearly has two subcomponents, stubbornness and energy. The first alone yields someone who's stubbornly inert. The second alone yields someone flighty. As willful people get older or otherwise lose their energy, they tend to become merely stubborn.

Antioxidants Explained in Simple Terms

 Antioxidants are molecules that can help your body fight off harmful free radicals, which have been linked to health conditions like diabetes and cancer. They’re found in many plant-based foods. Vitamin E and C are examples.

You may have heard a lot of talk about antioxidants.

However, few people know what they are or how they work.

This article tells you everything you need to know about antioxidants.

What are antioxidants?

Antioxidants are molecules that fight free radicals in your body.

Free radicals are compounds that can cause harm if their levels become too high in your body. They’re linked to multiple illnesses, including diabetes, heart disease, and cancer.

Your body has its own antioxidant defenses to keep free radicals in check.

However, antioxidants are also found in food, especially in fruits, vegetables, and other plant-based, whole foods. Several vitamins, such as vitamins E and C, are effective antioxidants.

Antioxidant preservatives also play a crucial role in food production by increasing shelf life.

SUMMARY

Antioxidants are molecules that neutralize free radicals, unstable molecules that can harm your cells.

How free radicals function

Free radicals are constantly being formed in your body.

Without antioxidants, free radicals would cause serious harm very quickly, eventually resulting in death.

However, free radicals also serve important functions that are essential for health.

For example, your immune cells use free radicals to fight infections.

As a result, your body needs to maintain a certain balance of free radicals and antioxidants.

When free radicals outnumber antioxidants, it can lead to a state called oxidative stress.

Prolonged oxidative stress can damage your DNA and other important molecules in your body. Sometimes it even leads to cell death.

Damage to your DNA increases your risk of cancer, and some scientists have theorized that it plays a pivotal role in the aging process.

Several lifestyle, stress, and environmental factors are known to promote excessive free radical formation and oxidative stress, including:

●air pollution

●cigarette smoke

●alcohol intake

●toxins

●high blood sugar levels 

●high intake of polyunsaturated fatty acids 

●radiation, including excessive sunbathing

●bacterial, fungal, or viral infections

●excessive intake of iron, magnesium, copper, or zinc 

●too much or too little oxygen in your body 

●intense and prolonged exercise, which causes tissue damage 

●excessive intake of antioxidants, such as vitamins C and E 

●antioxidant deficiency 

Prolonged oxidative stress leads to an increased risk of negative health outcomes, such as cardiovascular disease and certain types of cancer.

SUMMARY

Your body needs to maintain a certain balance between free radicals and antioxidants. When this equilibrium is disrupted, it can lead to oxidative stress.

Antioxidants in foods

Antioxidants are essential for the survival of all living things.

Your body generates its own antioxidants, such as the cellular antioxidant glutathione.

Plants and animals, as well as all other forms of life, have their own defenses against free radicals and oxidative damage.

Therefore, antioxidants are found in all whole foods of plant and animal origin.

Adequate antioxidant intake is important. In fact, your life depends on the intake of certain antioxidants — namely, vitamins C and E.

However, many other non-essential antioxidants occur in food. While they’re unnecessary for your body, they play an important role in general health.

The health benefits associated with a diet rich in plants is at least partially due to the variety of antioxidants they provide.

Berries, green tea, coffee, and dark chocolate are renowned for being good sources of antioxidants.

According to some studies, coffee is the single biggest source of antioxidants in the Western diet, but this is partly because the average individual doesn’t eat that many antioxidant-rich foods.

Meat products and fish also contain antioxidants, but to a lesser extent than fruits and vegetables.

Antioxidants can increase the shelf life of both natural and processed foods. Therefore, they’re frequently used as food additives. For instance, vitamin C is often added to processed foods to act as a preservative.

SUMMARY

Your diet is an essential source of antioxidants, which are found in animal and plant foods — especially vegetables, fruits, and berries.

Types of dietary antioxidants

Antioxidants can be categorized as either water- or fat-soluble.

Water-soluble antioxidants perform their actions in the fluid inside and outside cells, whereas fat-soluble ones act primarily in cell membranes.

Important dietary antioxidants include:

●Vitamin C. This water-soluble antioxidant is an essential dietary nutrient.

●Vitamin E. This fat-soluble antioxidant plays a critical role in protecting cell membranes against oxidative damage.

●Flavonoids. This group of plant antioxidants has many beneficial health effects .

Many substances that happen to be antioxidants also have other important functions.

Notable examples include curcuminoids in turmeric and oleocanthal in extra virgin olive oil. These substances function as antioxidants but also have potent anti-inflammatory activity.

SUMMARY

Many types of antioxidants occur in foods, including flavonoids and vitamins C and E.

Should you take antioxidant supplements?

Dietary intake of antioxidants is essential for optimal health, but more is not always better.

Excessive intake of isolated antioxidants can have toxic effects and may even promote rather than prevent oxidative damage — a phenomenon termed the “antioxidant paradox”.

Some studies even show that high doses of antioxidants increase your risk of death .

For this reason, most health professionals advise people to avoid high-dose antioxidant supplements, although further studies are needed before solid conclusions can be reached.

Eating plenty of antioxidant-rich whole food is a much better idea. Studies indicate that foods reduce oxidative damage to a greater extent than supplements.

For example, one study compared the effects of drinking blood-orange juice and sugar water, both of which contained equal amounts of vitamin C. It found that the juice had significantly greater antioxidant power.

These results suggest that foods’ compounds work synergistically. Taking just one or two isolated nutrients won’t have the same beneficial effects.

The best strategy to ensure adequate antioxidant intake is to follow a diet rich in various vegetables and fruits, alongside other healthy habits.

However, low-dose supplements, such as multivitamins, may be beneficial if you are deficient in certain nutrients or unable to follow a healthy diet.

SUMMARY

Studies suggest that taking regular, high-dose antioxidant supplements may be harmful. If possible, get your daily dose of antioxidants from whole foods, such as fruits and vegetables.

The bottom line

Adequate antioxidant intake is essential to a healthy diet, although some studies suggest that high-dose supplements may be harmful.

The best strategy is to get your daily dose of antioxidants from healthy plant foods, such as fruits and vegetables.